Jak dbać o psie pazury?

Z profesjonalnego punktu widzenia pazur jest zrogowaciałym tworem skóry, podobnie jak kopyta u innych zwierząt i paznokcie u ludzi. Tworzy osłonę ostatniego paliczka.

Sam pazur możemy podzielić na:

• część żywą
• część martwą

Wspomniany wcześniej opis dotyczy martwej części tworzącej warstwę ochronną. Do około 2/3 długości pazura sięgają naczynia krwionośne i nerwy, co jest doskonale widoczne na pazurach białych. Tutaj mówimy o tak zwanej części żywej.

Istnieją dwa rodzaje wybarwienia:

• białe

Z punktu widzenia przycinania białe pazury ułatwią nam pracę, ponieważ gołym okiem widać, gdzie kończy się żywa część i jak bardzo rośnie pazur.

• czarne

Nie jest to widoczne w przypadku czarnego zabarwienia i ważne jest, aby skracać  je bardzo małymi fragmentami. Pozwoli to uniknąć uszkodzenia części żywej.

Kiedy obcinać?

Prawidłowej długości pazur u stojącego psa powinien kończyć się około 2 mm nad ziemią. Jeśli już widzimy skręcenia i przerosty, to najwyższy czas, aby zacząć obcinać. Wzrost jest tak szybki, jak u ludzi. Dlatego pazury muszą być regularnie sprawdzane.

Warto wspomnieć, że w miarę wydłużania się pazurów powiększa się również ich część żywa.

• Dlatego po długim czasie nie jest możliwe obcięcie dużego kawałka na raz. Skracaj je ostrożnie.
• Nie sugeruj się stukaniem pazurów o podłogę. Mają one zazwyczaj idealną długość i nie ma potrzeby nadmiernie stresować psa niepotrzebnym zabiegiem.

Czy musimy przycinać pazury?

Zasada jest taka, że ​​im większy pies, tym mniej uwagi musimy zwracać na jego pazury. Dotyczy to zwłaszcza psów w mieście. Ich cięższa budowa w połączeniu z twardymi powierzchniami, takimi jak beton, asfalt, kocie łby itp. zapewniają ścieranie pazurów podczas ruchu, a tym samym zapobiegają ich przerostowi. Mimo to nie warto zostawiać niczego przypadkowi i od czasu do czasu dokonać ich przeglądu.

Polecamy to szczególnie u psów dużych ras, które nie osiągnęły jeszcze wieku dorosłego, a ich waga nie pozwala na dostateczne ścieranie pazurów. Druga grupa to osobniki z gęstą sierścią, np. malamuty, u których nie zawsze dostrzeżemy problem gołym okiem.

W przypadku psów poruszających się głównie po leśnych i polnych ścieżkach lub ogrodach, a także w przypadku tzw. „kanapowców”, należy również monitorować stan pazurów.

Mniejsze rasy o lżejszej budowie nie obciążają tak mocno łap i w zdecydowanej większości konieczne jest obcinanie pazurów.

Przerośnięte pazury na co najmniej jednej kończynie, u dużych ras mogą być powodem unikania stawania na niej, na przykład z powodu zapalenia lub bólu.

Czym grozi przerost pazurów?

• gorsza mobilność psa
• niemożność stanięcia na łapę
• pies staje się nerwowy
• gryzie i liże łapy

Jeśli właściciel nie zauważy tych objawów, istnieje ryzyko zawinięcia się pazurów. Mogą one zacząć wrastać w łapy psa, powodując silny ból, infekcję i gorączkę. Zwierzę nie będzie chciało stawać na bolącej go kończynie, co spowoduje przeciążenie układu mięśniowo-szkieletowego.

Skracanie

Ważne jest, aby od najmłodszych lat uczyć psa pozytywnego podejścia do higienicznych zabiegów. Zwierzę powinno akceptować podstawowe zabiegi higieniczne dotyczące:

• łap
• uszu
• i innych

Nie każdy pies podejdzie do tego pozytywnie, więc wspieraj jego wysiłki i działania przysmakami i pochwałami.

Jeśli kupiłeś psa nie przyzwyczajonego do takich oględzin, czeka Cię ciężka walka. Zwierzę będzie próbowało się bronić i robić „uniki”. Z własnego doświadczenia wiemy, że unieruchomienie psa jest trudne.

Przed obcinaniem pozwól psu powąchać szczypce. Zawsze mów spokojnie do zwierzęcia i chwal go. Daj mu swoje ulubione smakołyki i staraj się utrzymać go w pozycji, która będzie dla niego najbardziej komfortowa.

Istnieje duży wybór narzędzi do obcinania pazurów. Osobiście najczęściej spotykam się z użyciem tzw. szczypiec gilotynowych do pazurków, które jednym cięciem obcinają pazur na całej jego szerokości. Pazury nie są postrzępione ani zniszczone, a ich obsługa jest łatwa.

Istnieją również klasyczne szczypce do skracania. U niektórych mniejszych psów właściciele używają ludzkich obcinaczek do paznokci lub po prostu pazury skracają pilniczkiem do paznokci. Nie jest to bardzo bezpieczna metoda, a końcówki pazurów są często postrzępione i zniszczone.

Jak postępować przy przycinaniu?

Przycinanie rozpoczynamy od końca pazura w odcinkach milimetrowych i pod kątem około 45 stopni. Nigdy nie tniemy na raz większych kawałków. Skracamy w małych fragmentach i staramy się ograniczyć możliwość ruchu łapy do minimum.

W przypadku nieostrożnego obchodzenia się z nim możemy wciąć się do części żywej. Doprowadzi to do bólu i krwawienia. Ale nie ma powodu do paniki.

• Najpierw zatrzymaj krwawienie wacikiem, następnie zdezynfekuj miejsce i obserwuj je przez kilka następnych dni.
• Nie ma sensu przyklejać plastra, ani robić opatrunku – z doświadczenia wiemy, że pies zerwie coś takiego z łap.
• Nie panikuj i nie siej popłochu, zachowuj się spokojnie i rozmawiaj z psem.
• Lepiej w tym dniu zostawić zwierzę w spokoju, dać mu smakołyk i kontynuować obcinanie następnego dnia.

Nie dam rady…

Jeśli boisz się zranić swojego zwierzaka – nie martw się. Wielu właścicieli idzie z tym do weterynarza lub psiego fryzjera, którzy mają wieloletnie doświadczenie w pielęgnacji psich pazurów.

Ponadto nasz pies mniej buntował się w rękach obcej osoby, a trzymanie łap było znacznie łatwiejsze.

Odważniejsi z Was mogą skorzystać z  porad i różnych pokazów jak postępować poprawnie, a następnym razem spróbować samemu.

Kilka wskazówek na zakończenie

Sprawdź nie tylko długość, ale także stan pazurów.

• W środowisku zewnętrznym pies może być zarażony głównie infekcjami grzybicznymi i bakteryjnymi, które objawiają się zaczerwienieniem i obrzękiem w połączeniu z bólem i zmianami w zachowaniu zwierzęcia.
• Rozwarstwianie i łamanie się pazurów może wskazywać na złą dietę oraz brak witamin i minerałów. Najważniejsze jest połączenie zdrowego stylu życia i wysokiej jakości karmy. Jeśli problem nie ustąpi, wskazane jest uzupełnienie kolagenu, który występuje w kilku formach.