Ciągnie za smycz? Mamy rozwiązanie!

Tym razem przygotowaliśmy dla Was bardzo popularny temat, jakim jest pies i spacer na smyczy.

Można to zrobić na wiele sposobów, na przykład:

• Klasyczny trening obroża-smycz
• Zmiana obroży na uprząż
• Chodzenie w kole
• Tam i z powrotem

I nie tylko… Najczęściej używam dwóch pierwszych typów.

Klasyczny trening obroża-smycz

Najpierw musimy wyjaśnić, czego naprawdę chcemy. Pies musi umieć rozróżniać dwa warianty:

• Chodzenie na smyczy przy nodze
• Chodzenie na smyczy, gdzie pies ma więcej swobody, ale czuje lekki opór na smyczy.

Jak to zrobić? Przejdźmy przez to krok po kroku

• Najpierw musisz przygotować psa, aby skupił się na Tobie.
• Następnie ustal komendę, która poinformuje psa, że wychodzicie. Osobiście używam polecenia „do nogi” lub „chodź”. Nie chcę, żeby pies szedł „ciasno” koło nogi, jak to ma miejsce w przypadku testów posłuszeństwa. Chcę, żeby pies zbliżył się do mojej nogi, a smycz o długości 1-1,5 m. luźno zwisała Nie chcę żadnego ciągnięcia za smycz, nawet najmniejszego.
• A więc – pies jest wystarczająco na mnie skupiony, jest gotowy, aby za mną iść. Wydaję odpowiednią komendę i robię krok do przodu.
• Nieustannie pracuję z psem, komunikuję się z nim i motywuję go tak, aby zwracał na mnie uwagę i podążał za mną. Skutkuje to tym, że smycz jest luźna i nie dochodzi do szarpnięć.
• Jeśli smycz jest luźna, zawsze muszę zareagować. Jest to albo reakcja w postaci werbalnej, albo nagroda w postaci przysmaku. Stopniowo zwiększam dystans.

Jeśli zdarzy się, że pies naciągnie smycz, wtedy natychmiast reaguję – zatrzymuję się i stoję w miejscu. Pies również staje i czeka na to, co się dalej stanie.

Chce nagrody, domaga się jej, ale ta nie nadchodzi

To tutaj rozgrywa się pojedynek „jeden na jednego”. Chęć otrzymania nagrody jest da niego tak silna, że ​​powrót do mojej osoby jest dla niego prawdziwym wyzwaniem. Dlatego potrzebuje mojej pomocy.

Więc jeśli się ruszy, zrobi krok, odwróci głowę w moją stronę, natychmiast należy dać znać psu, że dobrze robi. Ta informacja mówi mu, że podjął słuszną decyzję, że jak do mnie przyjdzie to będzie nagroda (podczas podchodzenia psa smycz staje się luźna).

Kiedy podejdzie daję mu nagrodę i kontynuuję ćwiczenie. Sytuacja będzie się powtarzała, dopóki pies nie zrozumie, że powinien trzymać się blisko nogi. I to bez znaczenia, czy w pobliżu zajdą okoliczności, które mogłyby wzbudzić jego zainteresowanie (np. jakieś obce zapachy, inny pies itp.). Dlatego konieczne jest zakończyć trening nagrodą, która spowodowała, że pies wybrał spacer koło nogi.

• Inną opcją jest nauczenie psa rozróżniania między chodzeniem w obroży, a chodzeniem w uprzęży

Obroża znaczy, że pies ma iść przy nodze, ale kiedy będę chciała zastosować komendę „wolny” i pozwolić mu lekko ciągnąć smycz, to wtedy założę mu uprząż. Z czasem nauczy się rozróżniać chodzenie  w obroży i w uprzęży.

Tak więc założenie uprzęży będzie oznaczało „możesz lekko ciągnąć”, a obroży – „nie możesz ciągnąć ani trochę”.Trening składa się z sekwencji. Zakładam psu obrożę i próbuję przejść krótki dystans. Jeśli pies nie szarpie smyczą, zakładam mu szelki. Teraz wydaję komendę „wolny” i lekko napinam smycz. I tak na zmianę.

Może sobie myślisz…..

„No dobrze, ale jeśli chcę z moim psem ćwiczyć canicross? W końcu pożądany jest wtedy silny ciąg u psa, a to stoi w sprzeczności w tym, czego go uczymy.” Nie będzie w sprzeczności, ponieważ pies musi umieć rozróżniać rodzaje uprzęży i wstępną komendę, na podstawie której wie, co ma robić.

• Jeśli na przykład uprawiasz canicross, wtedy używasz specjalnej uprzęży i ​​początkowego polecenia jest np. „biegnij”.
• Jeśli idziesz na spacer, użyjesz uprzęży tylko do spaceru, która jest innego rodzaju, a użyta komenda w tym przypadku to np. „chodź”, „idziemy”…

Bądź naprawdę konsekwentny i cierpliwy, bo to się opłaca.