Pierwsza pomoc przy zatruciach

W natłoku  życia codziennego często kierujemy się schematami z których zazwyczaj nie zdajemy sobie sprawy, a małe szczegóły nam umykają. Nigdy nie możemy jednak zapominać o tym, że mając w domu czworonoga musimy chronić też i jego.

Nie jesteśmy świadomi , jak wiele rzeczy i sytuacji, które dzieją się wokół nas, stanowią potencjalne zagrożenie dla  naszych zwierząt. I nie mówimy tylko o niebezpieczeństwach w „świecie zewnętrznym”, ale także o pułapkach we własnym domu.

Niebezpieczeństwa na zewnątrz

W miejscach publicznych istnieje ryzyko zatrucia porzuconymi przynętami, odpadkami lub roślinami. W pobliżu lasów i pól ryzykujemy zjedzenie przez psa trucizny na gryzonia lub już zatrutego martwego zwierzęcia. Przypadki ukąszeń żmii są mniej powszechne.

Przynęty

• W przypadku podejrzenia zatrucia przynętą lub innym pokarmem należy jak najszybciej powstrzymać psa przed dalszym jedzeniem i wyciągnąć wszystkie resztki z pyska. Następnie jak najszybciej wywołać wymioty, najlepiej w ciągu pierwszej godziny od spożycia. Wykorzystujemy do tego 3% roztwór nadtlenku wodoru (czyli wody utlenionej), który wlewamy do pyska psa w ilości około 1-2 ml na 1 kg masy zwierzęcia. W przypadku kotów zaleca się taki roztwór jeszcze bardziej rozcieńczyć. Słona woda również działa dobrze.
• Nigdy nie podawaj środków na wymioty psom osłabionym i leżącym oraz osobnikom w szoku, ponieważ mogą się udusić. Ponadto, nie pozwalaj psom jeść niczego innego i zmuszaj je do ruchu, co będzie sprzyjało działaniu substancji powodującej wymioty. Jeśli pies nie zwymiotuje w ciągu pół godziny, podaj mu przynajmniej węgiel drzewny i zwróć się o pomoc do weterynarza.

Rodentycydy

• Trucizny dla gryzoni stanowią coraz większe zagrożenie nie tylko dla zwierząt. Działają jako antykoagulanty, więc wpływają na krzepnięcie krwi i blokują wchłanianie witaminy K. Powoduje to zaburzenia krzepnięcia i obfite krwawienia w organizmie.
• Pierwsze objawy pojawiają się po około 2-3 dniach, w zależności od ilości i rodzaju trucizny i są to głównie białe błony śluzowe i krwawienia z otworów psiego ciała. Efekty uboczne obejmują złe samopoczucie, apatię, brak apetytu. W tym przypadku musisz jak najszybciej zwrócić się o pomoc do weterynarza. Do leczenia stosowana jest witamina K i czynniki powodujące większą krzepliwość krwi.

Ukąszenia żmii

• Nie zdarza się to zbyt często, ale zawsze lepiej być przygotowanym na wszystko. Tutaj najważniejsze jest utrzymanie zwierzęcia w spokoju: im więcej ruchu, tym szybciej trucizna rozprzestrzeni się po ciele. Pomoże nam również utrzymywanie psa w takiej pozycji, aby rana po ukąszeniu znajdowała  się niżej niż serce, dzięki czemu trucizna będzie miała utrudnioną drogę do serca.
• Obchodź się ze zwierzęciem ostrożnie i jak najszybciej zawieź je do lekarza weterynarii. W przypadku obrzęku nie zapomnij zdjąć obroży, która może udusić psa.

Niebezpieczeństwa czyhające w domu

Nasz dom często stwarza większe zagrożenie, niż niebezpieczne substancje znajdujące się na zewnątrz. Tutaj zwierzęta mają łatwiejszy dostęp do różnych roślin, pokarmów, lekarstw i chemikaliów, których spożycie nawet w niewielkich ilościach może sprawiać duże zagrożenie.

Rośliny

• Przed ich zakupem dobrze jest upewnić się, czy stanowią one zagrożenie dla naszych zwierząt. Większość z nich zawiera wysoce toksyczne substancje, które nawet jeśli są spożyte w niewielkich ilościach, mogą wywołać fatalne skutki. Jeśli roślina nie jest oznaczona jako niebezpieczna, nie oznacza to, że pozwalamy na jej swobodne spożywanie przez zwierzęta. Zagrożenie stanowią również druty podtrzymujące roślinę, ciernie, opryski chemiczne, glina, możliwe trucizny i nawozy. Zagrożenie stanowią głównie rośliny z rodziny liliowatych, a także aloes, azalia, rozgwiazda i ostropest. Hodowcy kotów powinni lilie omijać szerokim łukiem.

Potrawy

• Powszechnie wiadomo, że psom szkodzi czekolada i kawa. Substancje teobromina i kofeina są silnie toksyczne dla psów i są szybko wchłaniane przez organizm. Pierwsze objawy pojawiają się już po kilku godzinach. Pies jest niespokojny, poirytowany, obserwujemy skurcze i drżenie mięśni. Brak pomocy może spowodować uszkodzenie serca i nerek.
• Wraz ze wzrostem zawartości kakao w czekoladzie niebezpieczeństwo gwałtownie rośnie. Śmiertelna dawka dla psa to około 150 mg kofeiny na 1 kg masy ciała. Spożywając wysokoprocentową czekoladę lub kakao, spróbuj zmusić psa do wymiotów 3% roztworem wody utlenionej lub słonej wody. Jeśli to nie zadziała, podaj węgiel drzewny i spróbuj wywołać biegunkę. Skontaktuj się ze swoim weterynarzem i przygotuj się do wyjazdu.
• Inne bardzo niebezpieczne produkty to winogrona i rodzynki. Przyczyną zatrucia jest nieznana dotąd toksyna, która w niewielkim stopniu uszkadza nerki. Wymioty wywołujemy też po zjedzeniu przez psa spleśniałego jedzenia lub zgniłego mięsa. Awokado i oczywiście alkohol również stanowią zagrożenie.
• Przed zakupem psa zalecamy zaznajomić się z listą produktów niebezpiecznych dla niego. Może to zaoszczędzić wiele kłopotów. Miej również zapas węgla drzewnego w domu, który pomoże wchłonąć toksyczne substancje w żołądku.
• Jeśli dojdzie do sytuacji, że do przewodu pokarmowego psa dostanie się kwas, wtedy ważne jest, aby go zneutralizować. Musimy wprowadzić do jego organizmu roztwór o zasadowym odczynie ( np. mocno rozcieńczony roztwór zasady sodowej). Nigdy nie wywołuj wymiotów! Kwas ponownie miałby kontakt z błoną  śluzową przełyku i znowu powodował poparzenia.

Leki

• Przede wszystkim staramy się wywołać wymioty. Jeśli nam się nie uda, podajemy przynajmniej węgiel aktywny i natychmiast udajemy się z opakowaniem od lekarstw na pogotowie.

Chemikalia, środki czyszczące i inne

• W przypadku kontaktu ze skórą i sierścią używamy dużej ilości wody, a następnie spłukujemy mydłem. Wody nie używamy w przypadku proszków, które w połączeniu z nią aktywują się. Wyczesujemy najpierw sierść psa, aby pozbyć się jak najwięcej proszku, a dopiero potem dokładnie myjemy go wodą. Kwasy dezaktywujemy mydłem alkalicznym. Nierozpuszczalne w wodzie substancje, np. farby i lakiery,  zmywamy odpowiednim rozpuszczalnikiem, a mocno sklejoną sierść po prostu przycinamy.

Kilka wskazówek na zakończenie

Zawsze dobrze jest zabrać ze sobą do weterynarza opakowanie lub kawałek tego, co naszym zdaniem spowodowało zatrucie. W przypadku roślin dobrym pomysłem jest zabranie jej fragmentu lub zrobienie zdjęć dla łatwiejszej identyfikacji. Ułatwi to postawienie diagnozy i przyspieszy rozpoczęcie leczenia.

Miej również zapisany kontakt telefoniczny do najbliższego weterynarza, z którym skontaktujesz się z przed samym przyjazdem do niego. Każda minuta może być kluczowa, a lekarze będą mieli czas na niezbędne przygotowania.